Naglalakad ng umulan
Nililimot ang nakaraan
Ang luha ay dahan dahan pumatak
Dinarama ang sobrang kalungkutan
Pinilit sumikat ng araw
Sa likod ng makapal na ulap
Ang matay bahagyang nabihag
Binigyan ng kaunting ngiti at saya
Sobrang kalungkutan ang nadarama ko
ngayon
Pinagmamasdan ang pagbagsak ng mga
dahon
Laging masama ang gising sa umaga
Ubos na ang dahilan upang maging
maligaya
Nilimot ko na ang lahat
Ngunit sa isip ay di ka mawala
Bumabagabag sa aking puso
Nahihirapang huminga
Magpahinga ng habang buhay
Sanay di na lang nawalay
Sa lahat ng magagandang ala ala
Ang hirap ng limutin ka....
Wala ng lulungkot pa........
No comments:
Post a Comment